Yağmur Bursa’ya ağır ağır düşerken, Baran otelin lobisine sessiz adımlarla girdi. Siyah trençkotunun yakasını kaldırmış, ıslak ayakkabılarıyla cilalı zeminde izler bırakmıştı. İstanbul’dan geliş amacı yalnızca sabahki iş görüşmesiydi. Ancak bu gece, geçmişten gelen bir hayaletin izini süreceğini bilmiyordu.
Beklenmedik Ziyaret: Kapıdaki Tanıdık Siluet
Odasına geçip duş aldı, ardından bornozuna sarınarak pencerenin önüne geçti. Şehir ışıklarının yansımasıyla Bursa’nın ıslak sokakları parlıyordu. O sırada kapı çaldı.
Açtığında, karşısında Ayda’yı gördü.
Ayda, eski sevgilisi… Yıllar önce büyük bir yangınla başlayıp sessizce tükenen ilişkilerinin hatırası gibiydi. Koyu renk mantosu, buğulu bakışları, nemli saçlarıyla gerçek gibi görünmüyordu. Birbirlerine bakarken zaman durdu.
“Baran…” dedi fısıltıyla.
Geçmişin Aynasında
İçeri girdiğinde, oda Ayda’nın parfümüyle doldu. Yasemin ve tütsü arası tanıdık bir koku. Aralarındaki hava yoğunlaştı. Baran, konuşmak istedi. Ancak Ayda gözlerinin içine bakarak susturdu onu.
“Bu geceyi konuşarak harcamayalım.”
Duvardaki lambayı kısarak loş bir atmosfer yarattı. Ayakkabılarını çıkarıp yavaşça mantosunu bıraktı koltuğa. Altında kısa, dantel detaylı bir elbise vardı. Baran hâlâ ona hayrandı. Aralarındaki onca kırgınlığa rağmen, tenine olan özlemi ilk temasta ortaya çıktı.
Temasın İçindeki Sessizlik
Ayda, yatağın kenarına oturdu. Baran onun yanına geçti. Aralarında söz değil, nefes alışları konuşuyordu. Yavaşça yaklaştılar, dokunuşları geçmişin boşluklarını doldurdu. Ayda’nın parmakları Baran’ın boynuna uzanırken, o gece yeniden başladı.
Baran’ın dudakları onun omzuna değdiğinde Ayda iç çekti. Uzun süredir kimseye bu kadar yaklaşmamışlardı. Eller, kıyafetlerin sınırlarında gezinirken duygular geçmişle şimdi arasında yankılandı.
Bursa’nın Gecesinde Unutulmaz Bir Temas
Saatler birbirine karıştı. Arzular tetiklendiğinde, Ayda’nın fısıltısı odayı doldurdu: “Sadece bu gece… hiç yaşanmamış gibi.”
Gecenin bir yerinde Baran, onu usulca kendine çekti. Tenleri birbirine karışırken, geçmişin küllerinden yeniden doğan bir tutku sardı odayı. Ayda’nın vücudu, bildiği ama unuttuğu bir melodi gibiydi. Her kıvrım tanıdıktı. Her nefes alış, yılların susturduğu duyguları uyandırdı.
Sabahın Ardından
Güneş odanın içine süzüldüğünde, Baran uyandı. Yanı boştu. Masanın üzerinde küçük bir not buldu:
“Gözlerini her kapadığında, ben hep oradaydım. Ama artık yalnızca bu gece bizimdi. Ayda.”
Baran pencereye yürüdü. Bursa hâlâ ıslaktı. Dışarıda hayat devam ediyordu. Ama o odada zaman durmuş, geçmişle şimdi birbirine karışmıştı. Ayda gitmişti ama izi silinmemişti.
Belki de bir Bursa escort gibi anlık bir karşılaşmaydı bu. Ama Ayda’nın gelişi, sıradan bir randevudan fazlasını bıraktı geride.
Sonsöz: Geriye Kalan Sessizlik
Otelin çıkışında gözleri hâlâ Ayda’yı aradı. Ama ne bir iz ne de bir geri dönüş vardı. Sadece geceyi dolduran yankılar ve teninde kalan hatıralar…
Baran, o geceyi hiç kimseye anlatmadı. Çünkü bazı geceler, yalnızca yaşanır. Bazı kadınlar, bir ömrün suskunluğunu bir gecede konuşturur.
